بررسی رابطه عواطف تحصیلی( عاطفه مثبت، عاطفه منفی، خوش بینی، بدبینی و ترس از شکست) با خود ناتوان سازی تحصیلی در دانش آموزان دختر پایه اول دبیرستان شهر اهواز

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه ساده و چندگانه عاطفه مثبت و منفی، خوش بینی و بدبینی و ترس از شکست با خودناتوان سازی تحصیلی در دانش آموزان دختر دبیرستانی شهراهواز بود. حجم نمونه در این پژوهش 180 نفر دانش آموز دبیرستانی بود، که به روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش مقیاس عاطفه مثبت و منفی (panas)، مقیاس خوش بینی (lot-r)، مقیاس بدبینی( pals)، مقیاس ترس از شکست (pfat ) و مقیاس خود ناتوان سازی (َshs) بودند. برای تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی نشان داد که، بین خودناتوان سازی تحصیلی با عاطفه منفی و خوش بینی و ترس از شکست رابطه معنی دار وجود دارد. از طرف دیگر بین خودناتوان سازی تحصیلی با عاطفه مثبت و بدبینی رابطه معنی دار وجود ندارد. همچنین تحلیل رگرسیون چندگانه با روش ورود مکرر و مرحله ای نشان داد که از میان متغیرهای پیش بین به ترتیب عاطفه منفی و خوش بینی پیش بین های مناسبی برای خود ناتوان سازی تحصیلی هستند.